ARTIK YOKSUN YA SEN DE

VALLAHİ KORKUYORUM ANNE

Kocaman adam oldum da, hala

Çarelerimin dertlerime yetmediği

Zamanlarda

Geceleri uykum kaçıyor.

Hayatın oyuncakçıları kapalı ya

Sığınacak bir yer yok ya

O saatlerde

Artık yoksun ya sen de

Vallahi korkuyorum anne.

 

Biliyorum tabi,

Küçükken öğretmiştin hani;

“Korkunun çaresi üstüne gitmektir.

ve de üstüne gittiğin şeyi

İyi bilmektir”

Ama senden sonra;

Bildiklerim korkularımı yenmeye

yetmiyor anne

Çarelerim dertlerimi

Örtmüyor anne…

Artık yoksun ya sen de

Vallahi korkuyorum anne

Yaşadığında seni görmezdim bile…

Oradan, Zonguldaktan;

Varlığın yetişirdi olduğum yere

Ankara’ya, İstanbul’a

Singapur’a, Paris’e

Şimdi anlıyorum, her yere

Ama gittiğim her yere,

Benimle geldiğini anne…

 

Artık yoksun ya sende

Vallahi korkuyorum anne.

 

Sen gidince öğrendim anne

Bütün gücümün senden geldiğini

ve bana bütün çareleri

Senin gönderdiğini…

Yine sen gidince öğrendim anne,

Yetimliğin yaşı olmadığını

ve yetimliğin anne

Benim gibi gözü kara herife bile

Nasıl bir korku saldığını…

 

Artık yoksun ya sen de

Vallahi çok korkuyorum anne.

Dr.Cemil Çakmaklı